BELDE
GAZETESİNDE DUMANLI BELDE KÖŞEMDE YAYINLANAN ŞİİR VE MAKALEMDİR NESRİN
HANIMLA BİRE BİR GÖRÜŞMEDEN BU ŞİİR VE MAKALE DOĞMUŞTUR
NOT.....
BU ŞİİRİN İLK ÜÇ DÖRTLÜĞÜNÜDE HİCAZ MAKAMINDA BESTELEDİM.....
26.03.2000
tarihinde
gezilerimden birisi Bali adasına olmuştu. Giderken Uçakta bizlere hizmet veren
bir hostesi çok hüzünlü gördüm ve bir diğer hostese bu hostesin nesi var neden
bu kadar üzgün olduğunu bu güzelliğe bu asık suratın yakışmadığını sordum?
Esmer güzeli diğer hostesde,
sormayın bey efendi bu arkadaşımız ölümlerden döndü. Aramıza yeni katıldı, dedi.
İsmi Nesrin olan bu güzel hostesin peşinden evlenmek üzere üç sene koşan erkek
hostes arkadaşı araya insanlar koyarak evlilik gerçekleştirirler ve ölümüne
seven eşi 6 aylık evliyken başka bir hostesle aldatır ve Nesrin hostesi eşi
olan hostes terkeder ve güzeller güzeli Nesrin bu durumu kaldıramamış intihara
kalkışmış ve çok acı çekmiş acısı yüzünden okunuyordu.
Oysa o malum insan Nesrin
hostesin peşinden koşarak tam üç sene aşkını ilan etmiş Nesrinle evlenmezse intihar
edeceğini her zaman dile getirmiş.
O anda bu hikayeyi
dinledikten sonra içime bir kasvet çöktü. Serde şairlik varya bu dizeler
kalemimden çıkıverdi ve yanımdaki arkadaşı koltuktan kaldırdım. Nesrin
hostesten kahve istedim. Maksadım iki nüsha yazdığım yukardaki şiiri Nesrin
hostese okutmaktı ve oturması yasak olmasına rağmen koltuğa oturmasını rica
ettim.
Bana beyefendi hosteslerin müşteri koltuklarına
oturması kural gereği yasaktır dedi.Bende sizi anlıyorum ama sizin görmeniz
gereken bir şiir yazdım sizinle alakalı lütfen oturup bir okuyun kalkarsınız
dedim. Gönlü olmaya olmaya oturmak
zorunda kaldı bu şiiri okuttum.
Ama keşke okutmasaydım öyle bir ağladı ki, beni
perişan etti.Gözlerinden öyle bir yaş geliyordu ki, sanki gözlerinin önünde iki
dere oluşmuştu.
Bizi izleyen insanlarda
ağladı ve bende ağladım ve kendisine nasihatte bulunup, şiiri hediye ettim.
Bir keresinde İstanbul’dan
beni arayarak daha iyi olduğunu söyledi o verdiğim şiiri hiç yanından
ayırtmadığını ne zaman bir üzüntü çökse hemen bu şiiri okuduğunu söyledi. Adeta
bu şiir benim teselli kaynağım oldu diyerek, bana teşekkür ediyordu. Aradan ne
kadar zaman geçti bilmiyorum, bir kerede Abidabiden arayarak daha iyi olduğunu, evlendiğini bir
kızının dünyaya geldiğini, çok mutlu olduğunu, Ankara’ya pilot olan eşiyle
beraber ziyaretime geleceğini söyledi.
Evet işte bu şiir bir
ateşin sönmesine sebep olmuş ve bir mutluluğa kapı açmıştır. Bende buna vesile
olduğumdan çok mutlu oldum.
Şiirin muhtevası gereği
duygu yoğunluğunda meydana geldiğinden ilk üç dörtlüğünü hicaz makamında
bestelemiş bulunmaktayım. Çok güzel bir eser yapmış olmanın hazzınıda yaşamaktayım. Sevgili Nesrin hanım efendiye
ömür boyu mutluluklar dilerim Murat DUMAN
NESRİN
Ay
bulutu sarmış, uçarken gökte,
Gözünden
yaşları, indirmiş Nesrin,
Kadere
kırılmış, duygular şokta,
Aşkını
kalbine, sindirmiş Nesrin…
Gönlünün
sevdası, uymaz ahdine,
Arzusu
şahlanmış, çıkmaz tahtına,
Soldurmuş gülleri, kırgın bahtına,
Akıtmış
yaşını, dindirmiş Nesrin…
Gülüne
aldanmış, sarmış dikeni,
Kendine
yar seçmiş, gönül yıkanı,
Yerleşmiş
kalbine, aşkın tufanı,
Ah ile
başını, döndürmüş Nesrin
Giderken
yangına, yollar sorulmaz,
Sevgisiz Mekânda, asla durulmaz,
Gönül hırsızıyla, kavil kurulmaz,
Kendini
hayalle, kandırmış Nesrin…
Kar
yağmış başına, kışa aldırmaz,
Buz
koymuş kalbine, aşkı öldürmez,
Vazgeç
Nesrin vazgeç, seni güldürmez,
Gönlünde
aşkını, dondurmuş Nesrin…
Muradım
gerçeği, görmesem olmaz,
Göğsünde gül açmış, bin yılda solmaz,
Güzellik geçici, kimseye kalmaz,
Kalbini
önceden, yandırmış Nesrin…
26.03.2000
Endonezya semalarında yazılmıştır