Online Üye
Online Ziyaretçi
İzinsizce toprağına aktığım
Gözyaşlarımı büyüttüm sokaklarında
Ruhuna tapınır gibi
Boy verdi hayallerim
Hayal işte
Ararken kayboldum denizinde
Neredesin…
Aralanmış kapılardan
Gizli kapaklı baktım
Gözlerimin izi düştü caddelerine
Ve bütün kaldırımlar tanırken ayak izlerimi
Neredesin…
Yıkılmış duvarlarda imzalıydı umut
Varlığıyla bir ömür saadet
İzi tozuna karışmış kirpiklerimin
Biraz korku
Biraz nedamet
Yüreğimin izdihamıyla seslendim sonsuz ol diye
Ama yoktun
Neredesin...
Böyle uzayan senelerin
Gölgesinde boy verdi filizleri aşkın
Sabır teranelerinin
Ayyuka çıktığı vakitlerde
“Ey aşk” diye seslendim
Neredesin…
Dilime süremediklerimle
Kalemle kaleler kurdum
Şiirdi askerlerimin adı
Her şiir kendi içinde
Aşk olup evrene dağıldı
Sordu bilmediklerini
Issız dağlara, taşlara
Neredesin…
Söyleyemediklerimi yazdım
Yıldızlara
Aya
Koca dünyaya
Ve sonsuz mısralara
Neredesin diye sordum şiir şiir kıtalara…
Ebemkuşağı renginde fanustan
Hayaller tutuşturdum avuçlarımda
Kül oldu kalbimin attığı vaha
Himmetine sığındım Rabbimin
Avurtlarımda o sızılı duayla
Ey aşk… aç kapıyı inşirah eyle …
Resimlere zemin vurdu gözlerim
Senelerin intikamını aldım baktıkça
Farklı düşler kurdum sessiz sessiz
Hayale öykünürken kimsesiz
Şaşırdım gerçeğe ulaştığımda…
İşte geldim ey aşk
Neredesin diyemezsin
Kaçamazsın artık ellerimden
Yüreğim ellerindeyken…
Âdem Efiloğlu
Seslendirme; Adem Efiloğlu