kalan nice anýlar gözkýrpýyor bana. O yoktu. Ter içinde sayýklayarak uyanýyordum.
Düþlerimin yüzünden uykularým delik deþikti. Evimiz denize yakýn bir yerdeydi.
Düþlerimi biraz olsun sakinleþtirmek için, deniz kýyýsýna indim. Martýlarýn kanat seslerine
açýyorum gözlerimi. Martýlardan bir tüy düþüyor parmaklarýmýn arasýna. Sýmsýký tutuyorum
aþkýmýzýn sönen küllerini. Hâlâ anlamýyorum. Hiç bir zaman da anlamayacaðým.
Bir þairin dünyasýnda her zaman, kaybolmuþ bir sevgili vardýr.Ben N" olur hiç sormayýn
halimi sormayýn. Þimdi aðlarým yani taaa þuramdan ince bir sýzý var. Geçmiþten piþman olmanýn bir anlamý yok, unuttum, nasýldý o sevdiðimin yüzü rüya gibi bir þey yaþadým o bile yeter, diyorum. Hâlâ bitmemiþ sözcüklerim var, öyleyse direnmeliyim.
Yüzünü anýmsýyorum. Saçlarýnýn rengine bakýyorum. Teninin kokusunu kokluyorum.
Kirpiklerinde avuçlarýnda dolaþtýrýyorum ellerimi. Yýllar önce bana bakan gözler oluyor gözleri. Biliyorum çok ani oldu. Bu düþüncelerden sýyrýlmanýn, baþka bir yolu bulamiyorum.
Rüzgârýn uzaklardan getirdiði onun sesi bir kadeh þarap ,bir dilim kavuna büzülürken sancým ayrýlýklarýn ve ihanetlerin türküsünü söylemek istiyorum. Madem ki içimi kana
bulayan zamansýz  zaman, o zaman toplamalýyým daha fazla dostlarýn diline düþmeden.
Biliyorum talihsiz ve, günahkar bir kul olduðumu bu senaryonun da bir mücize olmadýðýna inaniyorum.

Nuri Daðdelen

Özdere-Ýzmir