Online Üye
5633
Online Ziyaretçi
25
Döşüne Vurdun Ağladın
Yıllar sonra bir gün Cemre parkında,
Gelipte karşımda durdun ağladın.
Eğsende başını gönül farkında,
Oturup hal hatır sordun ağladın.
Ayrılık elinden kan ağlar yürek,
Soldukça takvimler yandım diyerek.
Kerem’in harına dayanmak gerek,
Ah çekip döşüne vurdun ağladın.
Gönül yangınları sönmezmiş meğer,
Felek söner görse kaşını eğer.
Yıllar sonra görmek dünyaya değer,
Başını omzuma verdin ağladın.
Tomurcuk açarken Afşin’in gülü,
Dalda diken oldu ayrılık zülü.
Elele tutuşmak ömür ödülü,
Sessizce hayaller kurdun ağladın.
Hasretin koynunda çekilen çile,
Yeşerdi kök saldı yıldıza bile.
Eyüp’ün göz yaşı dönünce sele,
Düşerken toprağa gördün ağladın.
Eyüp Şahan