Beni ararsan
Muhtemelen
Evdeyimdir ,bilgisayar da,
Ya da şehir kütüphanesin de mesela
Sessizliğin tam ortasındayım dır
Sessizce,
Sualsizimdir...
Beni ararsan,
Mevsimlerden yazsa
Sokaktaki aydınlatma lambasının ışığında da olabilirim
Bir birlerine çarpmadan
minik böcekler uçuşuyordur etrafımda
Gülümsemem takılıyordur dudaklarıma
uykularımı bölüyorumdur
Karanlıklara...
Beni ararsan
Kimbilir ;
O anda bir evsizin merhametinde takılmışımdır
Olası Yoksulluğa borçlanmışımdır mesela
Hayatın ekmek arası gibi ,
Kendimi sıkıştırmışımdır
Yalnızlığa...
Beni ararsan
belki ölmüşüm dür
Gökyüzüm kalmamıştır
Artık gölgem yoktur orada,burada
Sözüm duyulmaz
Nefesim buğulanmaz aynalar da
şiirlerim öksüzdür
Sesim yoktur bir daha
Duyamazsınız beni
Cevapsızımdır
Sonsuzluklar da...
Beni ararsan,
Mezarıma gelme
Ben yokum orada
İlla ki aramaya devam edeceksen
İşte o zaman bir şiirimi alıp okuyacaksın
Beni o mısraların arasın da bulacaksın
Göreceksin ne kadar keyifli,
Hiç ölmemiş gibi...
Vedat DÜNDAR
