Toz pembe hayallerimiz vardı,
Yaşam aldı pembesini,
Bizde tozları kaldı.
Yeşile murat dediler
Güz geldi yeşil sarardı.
Gökyüzüne çevirdim bakışlarımı
Boncuk rengi gök,
Döküverdi gözyaşlarını...
Morardı,karardı
Altın sarısı güneş;
Kara bulutlarla kardeş,
Mor sümbüllü dağlar,
Kar altında güzelim bağlar,
İnsan boğulmaktan korkar gölde derede
Oysa hergün boğulur yaşam denizinde...

Sevinç Doğancan GÜVEN
( Yaşamak Bu başlıklı yazı sevinc-guven tarafından 7.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu