İyiliğin Rengini Soran Renksiz Kalır
Utanmadan
saysın insanlık günahlarını
Dizilsin kuşlar
gökyüzüne
Belki
bir rüya belki bir çığlık düşer
Belki bir nebze
hüzün düşer
Sarılırız bir
ananın boynuna içten pazarlıksız…
Biliriz
iyiliğin rengini soran renksiz kalır
Renksiz
kalır kainat renksiz kalır rüyalar
Say
ki bir sabi gülüşü düştü yüzlerimize
Kıpırdamadı bile hayat
Kıpırdamadı
dalından düşerken hüzün…
Dillerimizin
arkasına saklanır hayatımız
Koşar durmayız dur durak bilmeyiz
Bilmeyiz
hayır mı şer mi
Bilmeyiz
umudun gökyüzünden geleceğini
Oysa
çok bilmiş rolüne hazırdır insan…
Bana gülünce
çiçekler gibi ey hayat
Ne
uzatsam sana kırmadan kırılmadan
İnce bir
tını süzülür açılır kapıları
dehlizlerin
Heyhat
titremeli gök titremeli insan
Çünkü
bu gelen ilahi ferman…
Son
dem deriz dünyanın irkilmeli
Bir
avuç toprağa gülmeli insan
Hadi yürüyelim beraber ey rüyalarım
Arkamızda
kalsın iğreti bakışlar ve gülüşler
Ver
elini ey hayat yürüyelim beraber…
Müslüm
Tekaltun
(
İyiliğin Rengini Soran Renksiz Kalır başlıklı yazı
m tekaltun tarafından
27.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.