Toprak kokusuyla uyandığım bir sabah..
İçimdeki saklı hisler ölü bir topraktan filizlenen bir çiçek misali
Apansız gün yüzüne çıkıverdi..
Göklerden gelen bir
sır vardı
Belliydi
De ben o sırrın neresindeydim?
Peki adımlarımdaki bu
telaş,
Bu acemilikte neydi?
Galiba bu sefer gerçekten çok korkuyordum.
Ve Rabbim hayra çıkarır mıydı hiç bilmiyordum.
Ancak tevafuk vardır.
Allah karşıma çıkardıysa bir hayır vardı.
Aylardan sonra iki aklı evvel;
Zeytin ağacı diktik hayallerimize.
Kelimeleri sevdim.
Kaybolmayı.
Kalû Belâ'da içine
düştüğüm bu dert şair kıldı garip gönlümü.
Yeni bir dil
Zamana ve mekana uygun bir lisan eder bu şair.
Ve sevdimi
Gam nedir tanımaz ezer de geçer,
Yalın ayak gezer,
Nöbet alır,
Dize getirir dağları.
Ve sevdimi
Şehri kuşatır deler de geçer ritmini…
Doruklarına dem vurmuş kalbinin