Online Üye
Online Ziyaretçi
Bizim oraların köyleri
Uzay tarafında geceleri siyah güller
Gündüzleri dağlarının gölgeleri gonca misali insanlarının üzerine dökülür
Derin yarık kaşları
Ayakları burunları elleri kulakları kafaları bedenlerinde
Ağlamazlar derin dereden akar çayları
Gülmezler yüksek zirvelerden aşağı sızar gözeleri
Güzeldirler çirkindirler bilmezler, silmezler ayak izlerini
Dururlar köylük yerinde çeşme başında bakraç bakraç omuzlarında geçtikleri günler
Hele köyünün adamı olur giderler ya şehre
Aman ne büyük gurur bu
Dünya iner her ayak atmalarında önlerine eğilip almazlar evren başlarına yıldız yapmazlar
Koy verirler çocuklarını gurbetin kucağına ırgat ırgat asker, işçi, memur; asilliklerinde patronlukları bilinmezliklerinde ki garipliktir.
Gariplikleri iyi bilinir düşmanlıklarınca bir
Siyah güller, al al gülerler; tren gelir yanlarından geçer, inmezler; giderler kalmazlar aldırmazlar dünlerini yarınlarına koymazlar, uzamazlar kısa kısa akıl sapları yüreklerinde saklıdır.
Uzaydan dünyasına saklı açılan siyah güller
Buram buram insanlık kokar
Gurbet koklar
Şehirler dolar dolar dolar aynı renk, rengârenk gözleri ayrı düşer,
Ayrı ayrı mahallelerde otururlar
Saksılarında bakarlar siyah güllerine yeni keşfetmiş gibi hayatlarını bu günlerine hoşça kal.