Mikdatî-Cinasî ATIŞMASI
Kelâmdan önce selâm, budur benim kural’ım
Esselâm-u aleyküm muhabbete yetiyor.
Bir hasb-ı hal ederek dost köprüsü kuralım
Gönlüm sevgiyle dolu, kalbim aşkla atıyor................Ozan Mikdatî
Ve aleykümü’s- selâm sözü aşkla karalım
Nice yıldız sevdayla doğup doğup batıyor.
Destur deyip bu gece bedestene varalım
Bir görelim bezirgân, neyi kaça satıyor? ...................Âşık Cinasî
Yurt dışında yaşadım özümde hubbu’l-vatan
Otuz altı senedir ayrı kaldım yuvadan…
Sahipsizdim, yalnızdım elimden yoktu tutan
Yurdumda da yalnızlık derdime dert katıyor.............Ozan Mikdatî
Şu ölümlü dünyanın gurbettir dört bir yanı
Bazen bir lokma rızık, tutsak eder insanı…
Âşık olan her gönül, sessiz çeker giryanı
El sanar ki gam ehli baş yastıkta yatıyor……..…….Âşık Cinasî
Dünya mu’mine zindan, kâfirlere cennettir
Bir nefeslik afiyet; Yaradana minnettir.
Onun şükrünü bilmek hem vacib hem sünnettir
Âşıkların sinesi bundan yanıp tütüyor.....................Ozan Mikdatî
Sevenler sevdiğinin daim anar adını
Tatmayanlar ne bilsin muhabbetin tadını.
Gam çekmeyen anlamaz, feleğin feryadını
Bir düşün ki seherde bülbül niye ötüyor.................Âşık Cinasî
Yaradan aşkı ile ciğerleri yanmakta
O’ndan geldi mevcüdat yine O’na dönmekte
Gökte yerde ne varsa her şey onu anmakta
Her şey onunla başlar, her şey onda bitiyor.............Ozan Mikdatî
Sevenin davetiyle kavrulur çölde başlar
Sevgiyle ot bitirir dağdaki kara taşlar.
Suda yüzer semekler, havada uçar kuşlar
Bu sevgidir evreni dengesinde tutuyor…………..Âşık Cinasî
Eski muhabbetlerden bir eser kalmadığı
Nice şeyler gördüm ki hiç de hoş olmadığı
Neler neler işittim aklımın almadığı
Zevat-ı ukelâlar birbirine çatıyor..........................Ozan Mikdatî
Dağda yavru ceylanı türlü çiçek ot ile
Çölde yorgun aslanı od görmemiş et ile
Kuşları kusmuk ile kör kediyi süt ile
Besleyen kara toprak yine kendi yutuyor……..…Âşık Cinasî
Der Mikdatî niyetim hiç kesb-i malda değil
Gönüldedir zenginlik parada pulda değil.
Hüküm Allah’a ait maharet kulda değil
Dünya güldürse bile nihayette ütüyor.................Ozan Mikdatî
Coştu Âşık Cinasî yazdıkça nûşa geldi
Hal ehlini bulunca kalemi coşa geldi.
Söz vuslata gelmeden ayrılık başa geldi
Anladı ki puşt felek çekip çekip itiyor………..Âşık Cinasî
Mikdat Bal + Ekrem Yalbuz