Yalan tarlasında yılan ararken
Gülün kabuğuna insan sararken
Paraya tamahsız ölüm kararken
Yine gönül bir kötüye dağlandı
Gönül bahçesini derya sananlar
İnsan ateşinden gülden yananlar
Kötülüğe merhem dilde saranlar
Yeni gönül bir kötüye dağlandı
Tutuşur bağrımın kabri tutuşur
Sevdam yaralansa çölde yatışır
Dereler kesilse ummana katışır
Yine gönül bir kötüye dağlandı
Aşkın türküleri mecnuna hastır
Leyla gözlerinde dikendir pastır
Ferhat şirininde ömürlük yastır
Yine gönül bir kötüye dağlandı
Omzuma turlayan serseri kurşun
Beni çekiştiren karşımda dursun
İsterse kalbime bir tokat vursun
Yine gönül bir kötüye dağlandı
Sonunda zalime eğilmez başlar
Sevdadan tutuşur aşk ile yaşlar
Adam olmayanı bu düzen taşlar
Yine gönül bir kötüye dağlandı