Online Üye
Online Ziyaretçi
‘İki nimet vardır ki, kıymetleri bilinmez,
İnsanların birçoğu yazık eder kendine!
Bunlar sağlık-boş vakit;’ görmezlikten gelinmez,
İhmal edenler düşer, kesin dehrin fendine!..
Kâh sabahtır, kâh akşam; an, dönüp duran teker,
Çalışmayıp uyuyan, geceleri ah çeker!..
Saniyeyi dakika, dakikayı saatler,
Günlerse birbirini aralıksız kovalar!
Heba olunca zaman, boşa çıkar vaatler,
İşi olmayan zevat avucunu ovalar!..
Her şey anında güzel, tadı kaçar
fevtinde,
Zamanı kim öldürür; dem ki, zatın mevtinde!..
Dilim dilim her vakte, ant içer Cenabı Hak,
İhtiyaçtan mı, hayır; önemine binaen!
Tüm insanlar içindir, bütün
bunlar muhakkak,
Kazanan biz oluruz, önemsersek tamamen!..
Erkeni var, geçi var; ortası en kararı,
Kararındaysa hayat, görülür hep yararı!..
Fecir, kuşluk ve zeval, günün birkaç kısmıdır,
Hepsinin özelliği, yerine göre mühim!
Hiç haberdar olmayan kendisinin hasmıdır,
Ertelenen görevler, sonuç olarak vahim!..
Gerilerden süzülüp eriştik bugünlere,
Günümüzü borçluyuz elbette ki dünlere!..
Ölüme bir yıl daha yaklaşırken hızlıca,
Çılgınlığın yerine gerekmez mi tefekkür?
Kabre giderken göbek atılır mı hazlıca?
Ayık olunmadan da, yapılır mı tezekkür?..
Denilmeli, sağ salim kavuştum yeni yıla,
Buna mukabil şükrüm Rabbime kulluk ola!..
Batıdan devşirilen adetler sardı bizi,
Örfümüzü yitirdik, döndürdüler şebek’e!
Reklâmlarla kandırıp sardılar hepimizi,
Teslim olduk ağyara; içimizde şebeke!..
Ömrümüz geçip gitmiş, hesaplamadık önce,
Kayıplara bakmadan eğlendik yıl dönünce!..
Dünyadaki hesabın çetelesini tuttuk,
Öldürdük zannederek nafile kıldık
vakti!
Nerden geldiğimizi, akıbeti unuttuk,
Bozmuştuk Yaratan’a verdiğimiz ilk akdi!..
Seller gibi akıp an götürürken bizleri,
Sonradan gelenler de bulamazlar izleri!..
MFK