"Ask, avuçlarından bir fesleğen yaprağını koklamak
gibiydi
Ve seni kaybetmek acıların en büyüğünün resmedilmesiydi"
her yârim uyanış çirkin bir suret ressamın tuvalinde
ki her uyanış bir cinayetin sanığı olmak
ölüme direnen kirpiklerimde
kan rengi bir şişeyle boğuyorum hasretini
Gecenin ayakucunda can çekişiyorum.
Yazık bir yârim kalmışlığın serzenişlerini
iç ceplerimde saklıyorum
tüm büyüklüğüne rağmen güneşin
ıslak gözlerimin altında üşüyorum
Biliyorum kırlangıçların göçünü
bir hazandan bir bahara yol aldıklarını
sonu gelmeyecek bekleyişlerini
Fırtınasında kaldığım aşkın yürek zindanında
müebbet bir hüzünle can çekiyorum
güneşim bir güvercinin bakisi ve
karanlıkla yıkandığım yüzün
Vuruyorum bendeki seni
denizin göğsünden.
ağlak bir sonbaharın saçlarından başlıyorum sevişmeye
Hükmü yok cümlelerim,
sadece ölmek...!
Ask Aze..