Barış Güvercinleri-2
Yüce bir uyumun içindeydi güvercinler
Didimli Elif
Denizli'li Gökhan
Maraşlı Ali Deniz
Batman'lı Meryem ana
Barış'ın savaşın ne olduğunu bile bilmeyen
Dokuz yaşındaki Veysel
Ve onlarca genç yaşlı bağladı dilimi
Dilsizim...
Yankısı vurur yüreğime çığlıkların
Geceye daha yavaş
Gündüze daha yavaş diyorum
Alın götürün acıları
Unuttum yeşili, maviyi
Unuttum göğü, denizi
Susturdum sevda şiirlerini
Unuttum ne varsa gördüğü gözlerimin
Görmüyor gözlerim...
Patlamalar kulağımda
Türkiyem mi burası
Acaba neylersiniz katiller
Mutlu musunuz
O kapkara gözlükleriniz gözünüzde mi yine
Verebilir misiniz geri
Aldığınız canları
Ne varsa işitilen duymuyorum
Sağırım...
Usandık kuduran fırtınalardan
Meltemleri özlüyoruz
Elif Elif
Meryem Meryem
Deniz Deniz
Veysel Veysel
Kokluyorum esen barış rüzgârlarını
Ama kan kokuyor
Koklayamıyorum...
Bir ana oğluna
Bir baba kızına bir kız babasına
Bir yavru anasına ağlıyor
Vatan ağlıyor
Bir ulus ağlıyor
Güneşle barışığız biz
Bir emanetsek sonsuzluğa akarız inadına
Tadsak diyorum huzuru barışı
Tadamıyorum
Nerede gerçek
Hani sorumluluklarımız
Ne oldu bana
Ne oldu bize
Görmüyoruz
Duymuyoruz
Sustuk
Üç maymunu oynuyoruz
Ne yazık ki biz Türkiye'yiz...
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Barış Güvercinleri-2 başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
13.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
