Huzurevi Hüzün Evi
Feryâdı ömrünün son bestesine
Hüzünlü çehresi, nurdan ihtiyar
Özlemi sıkışmış kısık sesine
Sevgiyle beklenen yerden ihtiyar
Saçları bembeyaz hislenmiş gibi
Ulvi seslenişe yaslanmış gibi
Hurilere inat süslenmiş gibi
Vazgeçmiş eşyadan vardan ihtiyar
Mecâlsiz bakış âh, kimin vebâli
Hissetmez Ayşeler nerede Ali
Vallâhi sonumuz meçhûl ahali
Çehresi nurâni surdan ihtiyar
Edep saygı şiir dâva hece ne
Sıkıntı gam acı keder gece ne
Düşkünler evine kimler gücene
Masûm mahzûn bebek olmuş ihtiyar
Hasret boynu bükük evlatlar kayıp
Ne bir vefâ kaldı ne de sıdk, âyıp
Çekirdek bozuldu her şey acayip
Yaşlı dünya kopmuş “bir”den ihtiyar
Duâ pınarları torunlar derken
Kapıya koşarlar her sabah erken
Huzurevi neymiş evlat var iken
Âhları efsunlu yârdan ihtiyar
Kimi eşsiz gılman kimisi peri
Hazzetmem huzurev öteden beri
Evin başköşesi onların yeri
Onlar birer derviş pirden ihtiyar
Bakanlar bahtiyar yazan bahtiyar
Ömer Ekinci Micingirt
(
Huzurevi Hüzün Evi başlıklı yazı
ÖE.Micingirt tarafından
20.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
