İptila
Varlık ve yoklukla sınanır insan
Sınanır bilindik bilinmedik tüm günah ve sevaplar
Gece tutulmasına uğrar
insan
Yürek tutulmasına
sevda tutulmasına
Uğrak yeridir her
durak gittiğimiz yollar ayrı
Düşününce yorulur insan dünyanın bu haline
Düşer ellerinden misketleri çocukların betondan
yerlere
Toprak kokusunu bağların
kokusunu özler dururuz
Oysa kavi bir barut kokusu
sarar dünyamızı
Bir dirhem
bir avuç bilmem
bir buse düşer mi
Gülmek oynamak koşmak
yakışır çocuklara
Büyüyünce adam olmak
mert olmak yakışır insana
İnsan bazen bir bilmece bazen bir kuyu
Şehirlere sığmaz istekleri
insanın vitrinler tıka basa
Vitrinler görücü misali insanın
ağız salyası
Karnı yumuşak derler
yada başı sert
Cesaret iyi bir şey olsa gerek
bindiği dalı kesmek de ne
Geceye vur yüreğini dilen me zalimden merhamet
Bu yürek hep mazlumdan
yana dursun ilelebet
Toparlansın gülen yüzlerimiz asık suratlara inat
Hadi hatırımı say
koyma beni yaban ellere
Vurgunum sana bilesin
kara sevda değil
Sanılır her
insanla yola çıkılır dur bekle
Yollara serili çakıl
taşları nasırlı ayaklarımıza inat
Bir ufuk bekler nemli
gözler duaya açılır eller
Acelecidir insan acele yaratılmamış
Hep önde mi gidecek haris duygularımız
Haddini bil hududunu bil ilahi fermanın
Ben ademim sen havva sızlar kemiklerim
Aşk bilinseydi
bunca zaman bilesin kara sevda
benim değil
müslüm tekaltun
(
İptila başlıklı yazı
m tekaltun tarafından
24.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.