Sustum ve gittim, her şeyi geride bırakıp. Arkamda iki kadın
vardı. Kırgınlıkları ellerime tutuşturdular yol harçlığı olarak. Sustum ve
ağladım bir köşede mola verirken. Gözyaşlarım katıklarımı ıslattı ki o kadar
sert kırgınlık boğazımdan bir lokmada geçecek gibi değildi. Ama sustum. O kadar
yakın ve o kadar uzaktım ki o iki kadına. Biri sevgilim diğeri ise eski
dostumdu. Doluydu gözlerim ve geriye öylesine dönüp baktım. Yerimde esen
yelleri kısa sürede kendilerini tatmin edecek sahte dostluk başaklarıyla
doldurmuşlar. Çürüyecekti dostlukları benim onlar için ağladığımda gözlerimin
yaşlara dayanamayıp çürüdüğü gibi. Sahte dostluklarının kahkahalarıyla bunu
fark etmeyecekler halbuki. Onlara bakınca aklıma bunlar geldi ve sustum. Bas
bas bağıracak gücüm vardı vurup kırıp dağıtacak kadar da ama hiçbir şey yapamayacak
kadar da kırgındım. Hani sevdiğiniz biri sizi o kadar kırar da bağırıp
çağıracak gücü damarlarında hissedemezsin ya bende de aynı öyle oldu işte. Gençtim,
taşı sıksam suyunu çıkarırdım ama konu onlar olunca ölüm döşeğindeki bir
ihtiyar gibi elim ayağım tutmuyordu ve bu sefer de öyle oldu, elim ayağım
tutmadı. Onlarca insanın bulunduğu kalabalık bir çölde tek başımaydım. O kadar
yürüdüm ama yine o iki kadın yanımdaydı. Her an daha da acı çektirdiler. İçtiğim
sigaraların izmaritlerini sardım yaralarıma. Sürünerek de olsa ikisinden
uzaklaşmaya çalıştım. Yine de peşimi bırakmadılar. Gücümden ise kendimi sadece
bir iki adım öteye götürecek kadar kalmıştı. Ama bende uçurumun ucuna gelmiştim
artık. Geri dönüp son kez baktım birbirinden nefret eden iki kadına. İkisi de
iki kolumdan tutmaya çalışıp beni sarsarak ''kendine gel sen bu değilsin!''
diye rahatsız ediyorlardı. Sustum o an gülümsedim ve kendimi aşağı bıraktım. Katillerim
iki kişiydi fakat beni öldürdüklerini bilmiyorlardı. Vücudum hızla aşağı
inerken hiçbir acısı yoktu. Birkaç saniye
sonra ölecektim biliyordum. Ama içimdeki acı dinecekti dedim ya iki katilim
vardı ama ikisi de birbirinden habersizdi. İki tanık vardı ama öldüğümden
habersizdi. İki sevgi vardı fakat ikisi de birbirini zehirledi tek vücutta. Ve
son olarak da iki tane ben vardı. İyi olan öldü; kötü olansa gördünüz ya
intihar etti...