Caddede iki yol var
Bu hayat caddesinden, insan yaşar da geçer
Bu yolda yürüyenin dizinde derman gerek
Caddede iki yol var, çoğu şaşar da geçer
Doğru yolu bulmaya ilahî ferman gerek
Hayat diye bu ömrü, harcıyoruz durmadan
Varılacak yer meçhul buna kafa yormadan
Girdik çıkmaz bir yola, adres bile sormadan
Yol alma ey akıllı, arada sorman gerek
Farkına varmasak da vakit akıp da gider
Her geçen an bizlerden bir şey yakıp da gider
Son noktaya varınca ruhun çıkıp da gider
Ne için yaratıldın üstünde durman gerek
Bir de dönüp bakarsın, yaşadığın bir yalan
Acaba nerelerde ömrünü ettin talan
Ne varsa hepsi gitmiş, geride neymiş kalan
Eğer iflas etmişsen başına vurman gerek
O kadar acı olur son ayrılık anları
Kesin tatmış olursun yaşadığın zanları
Çok şeyleri es geçtin biliyorken onları
Artık sırat göründü karşıya varman gerek
Ebedi makamın bu geriye dönüşün yok,
Eğer yerin cennetse ebedi yanışın yok
Cehennemse yanarsın bir daha sönüşün yok
Allah’ın rahmeti bol, önceden iman gerek
Mikdat Bal