Karmakarýþýk gündem kýrk konuyu içerir,

Güçlü olan daima hasmýna diþ geçirir,

Kafayý tam yedirir geliþmelerin dozu;

Þeytanlar bir kenara bunu insan(!) becerir!..

Lanetledikçe terör giderayak artýyor,

Bu melunlar sanki de kefenleri yýrtýyor,

Kendilerince güya ellerinde var kozu;

Ýnsaf ehli bunlarý kaç grama tartýyor?..

Alevli ateþlere atýlaný mý desem?

Mektepliyken teröre katýlaný mý desem?

O kadar çok ki hain, belli siyahý bozu;

Yurttaþ iken, düþmana satýlaný mý desem?..

Tecrübelere raðmen acemilik sürüyor,

Umutsuzluk adeta yürekleri bürüyor,

Olaya bakanlarýn görmüyor mu hiç gözü?

Kervan yürüse neyse, ama itler ürüyor!..

Vahameti çözecek aklýselim nerede?

Daha kaç kiþi ölür; il, ilçe, dað, derede?

Her þey tersine dönmüþ görünmüyor ki düzü;

Egemen olsun vicdan, saðduyu bir kere de!..

Kutsalýmýza söven unutmuþ ‘Ebabil’i,

Bizi çekemeyenler andýrýyor ‘Kabil’i,

Gittikleri yol malum, atalarýnýn izi;

Beyinlerini bozmuþ küffarýn ‘Çernobil’i!..

Barýþken dinin adý, aksini gösterdiler,

Düþmanlýðý düþleyip nefreti estirdiler,

Kalbimizin içine tutup koydular közü;

Demokrasi ve barýþ diyerek bastýrdýlar!..

Kadýna þiddet ise apayrý onulmaz dert,

Ailede düzen yok, öyle bozulmuþ ki fert,

Zapt eylemek ne mümkün, þimdi oðlanla kýzý;

Yumuþak karakterler günümüzde hayli sert!..

Yayadan fazla taþýt, herkes doðuþtan þoför,

Trafik canavarý ne mümindir, ne kâfir,

Acele edip eðer düþüremezsek hýzý;

Akýbetimiz her olabilir ki zifir!..

Hepsi bu kadar deðil gündemdeki sorunun,

Sesi çýkmak üzere ‘Sur’ denilen borunun,

Demek istediðimin kýsaca þudur özü;