Elimden gelseydi  sinemi açmaz mıydım  sözlerine
Kimliğini kaybeder  zaman
Kaybeder insanlık erdemini
Tıkar  boğazı  ağlamaların en hası
Şimdi bir deniz kıyısında  durur ayaklarım
 
Heybesinde  yük taşır insan  hafif ağır fark etmez
Nereden gelir bilinmez dua
Ne de  becerikli insan bir çırpıda tükenir vitrinlerde
Belli ki  bir hırs kuşanmış akşamdan
Bir kuş kanadı vursa da şu zalim yüreğe
 
Şehirler  öcünü alacak bu zayıf bedenimden
Oysa ben hep onunla beraberdim
Bak işte misketlerim halen cebimde
Er vakit  düşüyor şehrin duvarlarına hüznüm
Sallanıyor urgan göz kırpıyor celladıma
 
Şimdi şiir   bana soluk oluyor  kesildi nefesim
Gök ağır yer ağır insanlar hafif mi hafif
Güneş vurunca  uzarmış  gölgeler uzarmış sevgili gözleri
Çalındı kelimelerin en güzeli  yetim kaldım
Bir el okşasa  gözlerim dikili  gelecek biliyorum
 
 
Vay çiçeklere gülen sen misin der biri
Hatırı kaldı bende  bilmez zalim  üşüyor ellerim
Baktım meşgul insanlar dönme dolaplar gibi
Dünya dönüyor insanlar dönüyor oysa ben
Oysa  ben  halen bıraktığın yerde ve sözdeyim
 
 
müslüm tekaltun 
 

( Güneş Vurunca Uzarmış Gölgeler başlıklı yazı m tekaltun tarafından 15.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu