Ve artık bir yalnızlık, geçiyor üstümüzden,
Kimse yanlış bilmesin, yalnızlık kastımızdan.
Sözün hükmüne razı, kim kaldı dinleyecek,
Ey rıza gösterenler, kim sizi anlayacak.
Ne garip bir Dünya bu, konuşsan suç sussan suç,
Kala kala bir hüzün, elde olan tek sonuç.
Şimdi şiirler boyu, nesre ram olmadayım,
Susuyor susuyorum, böyle dem olmadayım.
Ellerimde bir imbat, gemiler yüklenmişim,
Ufuklarda kaybolan, gölgeye eklenmişim.
Bir benmişim üzülen, hasretin yumağına,
Güler mi dudakların, bal sürsem dimağına.
Gecenin peşi sıra, koştururken yıldızlar,
Söyle bana karanlık, kalbim ne için sızlar.
Sessizliğin şarkısı, bir uğultu peşimde,
İhtilal oldu sözler, şu kavrulan döşümde.
Yıkılan hayallerin, kim tutar hesabını,
Kim tutar benliğimin, bozulan asabını.
Etme derdi Mevlana , etme demiştim aşka,
Dönüp bile bakmadın, o zaman hesap başka.
Uzun sokaklar boyu, Âdemin izindeyim,
Açmışım yelkenimi, yokluk denizindeyim.
Âdem Efiloğlu