GÖNÜLDEN GÖNÜLE
Rahman bahşetmesse ulu nurunu
Aşkı membağından sağamassın ki
Toyluk çöreklenir alır yerini
İstesen de boyun eğemessin ki
Kulak ver vicdandan dökülen
sese
Ne sarığa güven ne başa, fese
Yürekteki kadı harami ise
Kendi öz kabına sığamasın ki
Geceleri sarar bir karabasan
Sorular içinde tükenmez husan
Sahibiyle iyi geçinmez isen
Nefsini bağlayıp boğamassın ki
Ömür dediğimiz bir nefes
kadar
Biliriz ecelden ötesi de var
Bir taraf damlıyor bir taraf
buhar
Ecrini katlayıp yığamassın ki
Bağışla hatrına kemlik edeni
Görüyorsun her gün salda
gideni
Şefkatin sarmasa nazik bedeni
Gönülden gönüle değemesin ki
Çiftci baba eğer bulursan
geçit
Ne nefsini yelle ne canı acıt
Kibiri kovmassan küçülmez
vücut
Bir metre toprağa sığamasın
ki.
Ahmet Çiftci