Online Üye
Online Ziyaretçi
Acizim arz etmeye halimi
Konuşmak istesem
Boğazıma düğümlenir kelimeler
Sussam gönlüme
Yazmaya kalksam lügatim iflas eder
Bir harf dökülmez kalemimden kâğıda
Bir sükût lisanıyla halleşirim bom boş sahifelerle
Baktığım gözler anlamaz lisanımdan
Beni sağır duvarlar, yalçın kayalar, yüce dağlar
Ufukta kaybolan yollar anlar tek
Acizim arz etmeye sükûtumu
Kimi âşık der halime bakıp
Kimi küskün, kırılgan
Belki de haklılar
Aşığım evet hem de ölesiye aşığım yalnızlığa
Küskünüm hayatın ikiyüzlü her şeyine
Kırgınım beni anlatamayan kelimelere
Cümleler daha doğmadan ölürken dilimde
Sükûtun lisanını hecelerken gözlerim
Halimden anlayan kimse yok diye durgunum ölü denizler
gibi
Acizim arz etmeye sükûnumu
Oysa içimde fırtınalar kopar
Yüreğim kabarır med cezirlerle
Dalgalar yükselir ömrüm kadar
Vurur sahillerime içimdeki hüzünler
Çırpınır kıyıya vuran umutlarım tek tek
Ben çaresizlik içerisinde yüreğime gömerim feryatlarımı