Düþünme Seanslarý I

(Kuþlar ve Kelebekler)

Kuþlarý düþünürüm

Gündüzümün geceye döndüðünde

Küstüðünde dünyama güneþin

Hani bir rüzgâr eser ya keder dolu

Hani baþlar ya peþinden bir gözyaþý saðanaðý

Ýlkbaharda dökülür ya yapraklarým birden

Ve toprak keder kokar ya hani

Ben iþte o zaman kuþlarý düþünürüm

Kuþlarý düþünürüm

Bozulduðunda huzurum

Daðýldýðýnda odamdaki kitaplar oraya buraya

Oturunca karþýma yalnýzlýk sýrýtarak

Ýçerken gözyaþlarýmý þerefine hasretimin

Hüznüm sarhoþ, ben ayýkken dünyaya

Ýçimde  binlerce boþ kadeh kýrýlýr...

Ve yýkýlýrken yüreðimdeki umut daðlarý

Sularý çekilirken nehirlerimin

Kurur ya yeþile dair ne varsa hani

Ben iþte o zaman da kuþlarý düþünürüm

Kuþlarý düþünürüm

Kýrýlýnca kanadým

Uçamazken özgürlüðe

Ayaðýmý sýkýnca prangalar

Kelepçeler oturunca kollarýma

Hani kýsacasý yanýnca caným

Özlemin bir þamar gibi vurulunca yüzüme

Kalakalýnca odanýn ortasýnda

Çökünce diz üstü hasretin karþýsýnda

Boynumu uzatýrým çaresizliðin ipine

Celladým olur hatýralar

Ve ben her seher can verirken gölgemin ayakucunda

Ççýrpýnýp dururken can kuþum

 Ýþte ben o zaman kuþlarý düþünürüm

Kuþlarý her düþündüðümde

Bir de bakarým ki

Aslýnda yine seni düþünmüþüm

Kanat çýrpan hayalin ile karþýlaþmýþým hatýralar ülkesinde

Lakin hayalin uçar gider kuþlarýn peþi sýra

Geri gelmeyiþinden bilirim ki

Bunlar göçmen kuþlar

Zaman yine yapmýþ yapacaðýný

Bir kelebek misali sýðdýrmýþ birkaç saate ömrümü

Hani uçunca kelebeler

Boþalýverir ya kozalar

Ýþte o zaman anlarým ki

Mevsim artýk sonbahar

Ve ben yine kuþlarý düþünürüm...