Bayrağıma
Kandan bir göle vurmuş gökte hilalin şavkı
Bir yıldız inmiş sonra tamamlanmış bu şarkı
Melekler gıpta etmiş o ak kızıl rengine
Koyamamışlar başka bir alemi dengine
Nakşetmişler ezelde gönlümüze bu aşkı
Nazlı hilalin şimdi remzi olmuş tevhidin
Yıldızın da ismini yazmış gül Muhammed’in
Seni vermişler Türk’e bayrağın budur diye
Seni dikmişim dağa, taşa, şehire, köye
Seni arkadaş bildi mezardaki şehidin
Bir fetih muştusudur dalgalanman gönderde
Kan rengin reçetedir esaret denen derde
Ay ve yıldızın ile her günüm küşad olur
Mabetlerim gölgende ezan ile şad olur
Hiçbir korku barınmaz senin olduğun yerde
Al rengine renk vermiş Sakarya, Bedir, Kudüs,
Malazgirt, Çanakkale, Mohaç bağrında bir süs
Âşık olmuş alına gelmiş geçmiş şüheda
Leylaları çıldırtır sendeki bu şuh eda
Sana olan bu aşka duyar hepsi tecessüs
İlmek ilmek dokunmuş bezine itikadım
Yükseliyor burçlarda seninle şanlı adım
Aldan sathın vatandır, hudutları olmayan
Öyle bir sevdasın ki nesil nesil solmayan
Budur tek vasiyetim, budur ancak muradım
Her sabah ufkumuzda güneş gibi doğarsın
Bulutlardan ülkeme huzur olur yağarsın
Nice yetim, çaresiz sığınıyor gölgene
Ümmet, umut bağladı kan kırmızı rengine
Her mazlumun gönlünde umut diye sen varsın
Kanımızdan kan verir soldurmayız rengini,
Öğretiriz rüzgâra senin kutsal ezgini
Herkes bilsin biz seni şeref, namus görürüz,
Şerefsiz yaşamayız, şereflice ölürüz,
Bu yürekler ölmeden, öldürmeyiz sevgini!
Seninle dile gelir şanla dolan bu mazim
Gölgende rahat uyur binlerce şehit, gâzim
Ey Rabbimin bizlere kutsal emaneti sen!
Ey gölgesi bizlere bu dünya cenneti sen!
Ey şüheda kefenim, ey benim alın yazım!
Ey Türk İslam yurdumun burcundaki al bayrak!
Ey dünya gurbetinde sığındığım son durak!
Sönmeden milletimin bil ki en son ocağı,
Sana kast edenlerin ölüm dolar kucağı!
Kıyamet kopana dek sen dalgalanmana bak!
Halit YILDIRIM