Online Üye
Online Ziyaretçi
ÖĞRENDİM
Yalnızlıkta kalabalık var
imiş
Muhannete vara vara öğrendim
Yüreklerden yol geçirmek zor
imiş
Dost gönlüne gire gire
öğrendim
Gün geçtikçe ahde vefa
delirmiş
Dil zehrini gamı çeken
bilirmiş
Derdi veren dermanı da
bulurmuş
Yaralarım sara sara öğrendim
Uyanmadım, toyluk çaldı
serimi
Sam yelleri alıp gitti terimi
Tecrübeye kurban ettik verimi
Batakları süre süre öğrendim
Tek kalemden hem dikeni hem
gülü
Öttüren gül değil aşkmış
bülbülü
Bütün nimet hazinenin mahsulü
Hakikate ere ere öğrendim
Saklanıyor ilaç dertte elemde
Emir büyük yerden suç yok
kalemde
Dosttan özge yar yoğumuş
alemde
Nice kalbi kıra kıra öğrendim
Dirildikçe kalmaz şüphe ve
şekim
Çiftci baba ne doktordur ne
hekim
Derinlerde münafık kim müşrik
kim
Yaşadıkça göre göre öğrendim.
Ahmet Çiftci