Online Üye
Online Ziyaretçi
YORULDUM
Kendime yurt edindim kalbindeki gurbeti
Su yeşili gözleri özlemekten yoruldum
Bitir artık çektiğim o bitimsiz hasreti...
Gelir diye yolunu gözlemekten yoruldum
İtiraf edeyim ki; şair sevdana tutsak
Sen de heyecan bitmiş, bakışların yeknesak
Bu nasıl aşk Allah’ım, nefes alması yasak
Sönmüş yangın külünü közlemekten yoruldum
Oysa bir tek nefesi dağıtır şer bulutu
Konuşarak açılır aşkta gizemli kutu
Hasret çekmekten daha betermiş yar sükûtu
Ses vermeyen yüreği nazlamaktan yoruldum
Beklemekten oluştu gözümde kuşkanadı
Bu aşkı yaşamaktır yorgun kalbin muradı
“Seviyorum” diyerek basacaktım feryadı
Söz hakkı vermediler, gizlemekten yoruldum.
İbrahim COŞAR