Ölüm
meleği gelmeden sen meleği karşıla
Gönlü
merhametle imanla doldur sen öyle yaşa
Yoksa
mezarına varırsın sen utana sıkıla
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Ecel
dersen sonsuz yolculuğun arkadaşı
Akıtma
sakın ola gözlerde sen gözyaşı
Günde
beş vakit secdede kaldırma başı
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Yolun
sonu nerede biter görünmez
Merhametli
olmazsa gönül kahrı çekilmez
Sanma
sürdürdüğün sefa bitmez
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Gören
göz gönülden bakmazsa görmez
Hayat
yolu bu imtihan dediğin bitmez
Gönülde
merhamet olmazsa insan gülmez
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Her
can kendi canın gibi candır
Her
akan kana damarındaki o kandır
Zalim
dediğin o gönülleri yakandır
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Bir
kere bakanlar görmez bazen gerçeği
Bazen
çok olmaz az olur insanın yiyeceği
En
sonunda değil midir kulun kefen giyeceği
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Bazen
gönülden bakmazsan göremezsin dergâhı
Mazlumları
üzme sakın alma onlarda sen ahı
Merhametli
imanlı olursan ahirette bulursun rahatı
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Arayıp
sorma kul suç günah senindir
Aşk
senin için o gönlün gülümsemen içindir
Tövbe
kapısına tövbenle koş o zaten gidenindir
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Kul
Mehmet’im aşkla sevmek sanma delilik
Bu
dünyada yakışır bize kardeşlikle birliktelik
Ömür
dediğin yol bu dünyada zaten bir nefeslik
Sakın
küsmek için değmesin bükülme kaşa
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet
Dergâh:
(Der-geh) f. Cenab-ı Hakk'a ibadet edilen yer. (Osmanlıca ‘da yazılışı: dergâh)