DİNLE!
Dinle, ihanet edip arkadan vuran illet!..
Mehmedim ne toprağın, ne dağın yabancısı.
Unutma ki ihanet ettiğin yüce millet,
Alışıktır, vursa da kalbe kardeş sancısı,
Ne vatanın ne da al bayrağın yabancısı.
Zaafa düşülse de zaman zaman erkânda,
Unutma! Her canavar boğulacak al kanda.
Güvendiğin dağlara kar yağacak arkanda,
Bende hain sancısı sende evlat acısı
Oldukça, olacağız toprağın yabancısı.
Sen kara bulutların arkasından giderken,
Güneş erken doğuyor bu dağlara; çok erken.
Kökler ayrı olsa da gövde bir, dallar birken,
Meyve toplar dallardan o dağların dağcısı,
Bilmem, neden oluruz yaprağın yabancısı.
Coşari, yıllardır ders alınmadı doğrusu,
Bu toprakta gözleri olan Haçlı ordusu
Dünya üstüme gelse, tersine aksa da su
Benim, Anadolu’nun bekçisi ve hancısı
Sanma arkandakiler mızrağın yabancısı
İbrahim COŞAR