Ben her sabah uyandığımda
Gözlerine doğuyor turuncu
renginde güneş
Sabahım sen oluyorsun
Bu yüzden seni dört mevsim koklar
gibi
Koklamak istiyorum ciğerlerime
değin
Tadın dudaklarında gül,
Sinende karanfil
Hüznünün düğmelerini çözerdim
Gözlerinin yoluna düşerken
Ve ben yine aldanırım aşka
Bilir misin
Ufukları karıştırıp dururken
Rengini şaşırır güneş
Buz rengi doğarken
Portakal renginde batar
Sen dudaklarına sus sürerken
Nasipsiz çağrılara kulak tıkarız
Farkında olmadan
Yanmaya meyillidir yüreğimiz
Âdem ile aldandığımız aşkta
Acısını çekerek
Her gün diyetinin ödedik
Yasaklanmış elmaların
Rabbin rahmetine sığınırken
Tövbe düşen dilimizden
Gidip gelmelerimizde
Pişmanlıklar döküldü
Sonra yine sevdik
Ve yine ısırıldı yasak elmalar
Cennet kokuları artık
Ne kadar uzakta.
Aşka düştüyse yolumuz
Çilesini çekmeye taliptir
omuzlarımız
Elmalar hep tuzak ve tuzak
kalacak
Ama
Yine de aşka kanacak insan…
Âdem Efiloğlu