ZAMAN AHENGİ
Başaklar
başkalaştı sevmiyor taneleri
Güneş gönüle
düşman kavurdu haneleri
Bir yel esti
batıdan çürüttü sineleri
İt kaşıyan
dereler çoştukca çoştu usta
Zamanın
ahengine akılda şaştı usta
Alim denen
cambazlar yedirttiyorken beyni
Çağ atlarken
kırıldı yurdumun başı boynu
Pireler bite
aşık emdiği damar aynı
Mideyi kafa
sanan ardından koştu usta
Zamanın
ahengine akılda şaştı usta
Vatana kelle
koyan yürümüyor dizliyor
Çakallar ise
kurdun ölmesini gözlüyor
Ol nice
erenlerin kemikleri sızlıyor
Aşk denilen
kutsiyet tumana düştü usta
Zamanın
ahengine akılda şaştı usta
Şükürden
alınmıyor gıybetten alınan haz
Söz kifayet
etmiyor ne kadar yazarsan yaz
Emeğe tabi
olan yardakçıdan daha az
İnsafsızın
kesesi şiştikçe şişti usta
Zamanın
ahengine akılda şaştı usta
Çiftci baba
yazsa da kalemine dargınım
Hasret
bırakmaz beni dost ilinde yorgunum
Sen gurbeti
diyarda ben sılada sürgünüm
Atı alan
sorgusuz dağları aştı usta
Zamanın
ahengine akılda şaştı usta
Ahmet Çiftci 08-05-2016