YEMİNLE
Bu bendeki sevdayı anlatsam dağa taşa
Taş merhamet eder de dillenirdi yeminle.
Sözümü geçiremem yanağa vuran yaşa
Bir ağlasam kurak yer çillenirdi yeminle.
Derman sendedir deyip isyan etsem kadere
Bahtımdaki hüsranı bir yüklesem kedere
Salıncaklar kursaydım gökyüzünde bir yere
Uçsuz bucaksız sema dallanırdı yeminle.
Hergün sefer ederdi hazanı vursam file
Yoldan geri donerdi gönderdigim kafile
Anlatmak kolay ama anlayan yok nafile!
Yeryüzü boydan boya allanırdı yeminle.
Güneş aşktan utanır usul usul sönerdi
İşte şu dünya bile hep tersine dönerdi
Yıldızlar küme küme mutluluğa binerdi
Başı dönene kadar sallanırdı yeminle.
Efkar kanat takarak sırra kadem basardı
Yar hüzün dara çıkar, kendini de asardı
Bu aşkın kitabına masallar ses kısardı
Gamsa her gün Fizan' a yollanırdı yeminle.
Hicranın pahası yok yine de satardım ben
Sevdaya niyet etsen tohumlar atardım ben
Bir gülüşle gamzeme mutluluk katardım ben
Ah yar...! Goncalar bile güllenirdi yeminle.
Bir kere beni al da bir kalbine koyuver
Bir daha döner isem gözlerimi oyuver
Şeytan azapta gerek son sözümü duyuver;
Dudaktan buse alan ballanırdı yeminle.
Ah yar...! Goncalar bile güllenirdi yeminle.
ELİF KESKİN KARABULUT.../SİİRLERİN ŞAİRİ...
30.07.2014...O9:39
(
Yeminle başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
16.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
