Mezara Kafamı Uzattım
Her gün mezarlıktan yolum geçiyor,
Ölmüş biri, duysam ağıt saçıyor...
Korku içinde çok fani kaçıyor!
Eğip de başımı kabre uzattım...
İlk önce topraktı köklerden kokan
Daracıktı mekan bir ömre akan
Gözyaşıydı ıslak bağrımı yakan
Sanki ölmüş gibi eceli tattım…
Her mezar taşında ayrı bir hazan,
Dua edin diyor gerisi saman,
Belki de ölmüştür nameyi yazan,
Yeni bir mezara uzandım yattım...
Daraldı mekanım dünya kayboldu,
Toprakta aldığım nefes boğuldu,
Geçmiş hızla aktı gözüm yaş doldu,
İrkildim, yattığım mezara battım...
Bakındım dünyaya yeniden o an,
O toprakta geçer tek para iman...
Anahtarı gizli, korkusu yaman!
O mezara düşen emaneti attım...
Saffet Kuramaz
(
Mezara Kafamı Uzattım başlıklı yazı
safdeha tarafından
10.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
