Senin bıkkın gözlerin hep gözyaşı yokusu,(*)
Salkım salkım saçını tutup elime versen;
Saçların yağmur sonu yanmış toprak kokusu,
Tut öp deme, kızarım bir yosma değilsin sen.
Bük boynunu, sıvansın yanaklara bulutlar;
Artık avuçlarımda sansın, yum gözlerini.
Uçuşsun hayalinde yeşerecek umutlar,
Sinemde harmanlayın tatlı aşk sözlerini.
İlk Mayıs rüzgârına bırak saçları, savur;
Yeşil yayla otlağı gözlerine al beni.
Dişi dudaklarında yanan tenimi kavur,
Gönül ateşine tut, yangınlara sal beni.
Bu kara gözlü adam sisli kıyıda yılgın;
Dudakta unutulmuş Anadolu türküsü.
Kara giysili adam ask yağmurunda yorgun;
Her yol dönemecinde aska kurulmuş pusu.
Dizilmişler boynuna yalnızlıklar apansız;
Gözlerinde en acı kara çanlar çalarken;
Kirpiklerde saklanan iki damla var, cansız;
Yanaktan süzülecek, lakin vakit çok erken.
Alınlara çizilmiş yılların yorgunluğu,
Şair. yaşamak için aşka muhtaç gibidir.
Yüzünde taşıdığı hasretin durgunluğu,
Elveda, yüreğine inen kırbaç gibidir.
COSARI söyler sözü yaşanan aşka dair;
Şair aşk yağmurunda çürüyen yaprak demek.
Gözyaşıyla büyüyen aşklara doymuş şair;
Şair sevda suyuna karışmış toprak demek.
*Yokusu:Yöresel. (lekesi anlaminda)
(
Şair Aşk Yağmurunda Çürüyen Yaprak Demek başlıklı yazı
İbrahim COŞAR tarafından
18.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.