Gözlerinde Gülüþlerinle Bakarsýn

Yazdýðým þiirdeki son mýsra gibi bakmasýn gözlerin

Þiirlerde bitmez gözlerdeki gülüþlerde bitmez bilirsin

Yazarken gönüllerde gülümseyerek gezersin gülüverirsin

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Gönüllerin içinde gezeriz daðlarýn baþýnda gezmeyiz

Ýnsan gibi seveni severiz sevmeyenlere kaþýmýzý çatarýz gülmeyiz

Bazen kaçarýz birbirimizde yaþayamaz geri geliriz biliriz biz nefesiz

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Mecnunlar Leylalar Keremler Aslýlar göðsümüze yaslanýr

Gönüller gönlümüze aþkla sevmeyle bakýþlarla baðlanýr

Bir hafif gülümseme gülen bir bakýþla bu ruhumuz canlanýr

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Ben kendimi sensiz bizsiz anlatamam ki anlatýlmaz ki

Ayrý ayrý gönülden ayrý gülümsemeden bu hayatta yaþanýlmaz ki

Anlatmaya kalaksam sözlere hecelere ben sizleri sýðdýramam ki

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Kâinat sussa  bile bilirim aþkla gezen gönüller hiç susmaz

Gönülden gönlü sarmayýnca bu gönülde sancýlar yok olmaz

Gönülden gelen aþkla sevmelere kim git diyebilir ki aþksýz olmaz

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Kul Mehmet’im aþkla gönülden seveni anlatamam ki

Sevmeye layýk olmayan gönüle sev diye dayatamam ki

Sevmeyen aþksýz gözlerle bakana zorla bakma diyemem ki

Gönül sazýmda telimsin notamsýn þiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüþlerinle bakarsýn gülüþler gibi güldürürsün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet