CAN
Evin
çatısına baykuş konarsa
O çoktan
gurbeti bark etti deyin
Sevdiğim gün
olur geri dönerse
Köyü
memleketi terk etti deyin
İflah olmaz
artık o bundan kelli
Yaşı yirmi
idi duruşu elli
Kader
kısmetini bağlamış belli
Ömrünü
kedere gark etti deyin
Gülüp
eğlenirken bunca topluluk
Toplayıp
göçünü kaçtı çarçabuk
Gül dikensiz
derdi kirpiye pamuk
Fıtratı
sonradan fark etti deyin
Eşyası bir
çıkım, bir kırık sazdan
Laf dinlemez
oldu, anlamaz sözden
Yağmurlu bir
günde kayboldu gözden
Melamet hırkayı
kürk etti deyin
Âlim’e
ağladı berduşa güldü
Akılın
tarlası bir garip çöldü
Hesapladı
biri, bir ile böldü
Çıkardığı
sonuç kırk etti deyin
Hilalin
döşün den şifreyi kaptı
Anadolu’m
dedi eğildi taptı
Bozkurdun
kanından bir ilaç yaptı
Damarın
içine zerk etti deyin
Ayaklar
terledi yollar aşındı
Sevgi
omzunda kalıp taşındı
Madde
kavşağında biraz düşündü
Mana
diyarına çark etti deyin
Gönlü umman
etti, yüzmedi suna
Çiftci babam
ibre dayandı sona
Bir takası
vardı “CAN” derdi ona
Kabristan
şehrine park etti deyin
Ahmet Çiftci 01-10-2016