Yaþadýðým olay teknoloji harikasý lâmbalarýn Türkiye’ye geldiði ilk günlere ait bir olaydýr.
Ama maalesef ben bundan yine geç haberdar oldum.

O dönemler patronumun eþi, Türkiye Yelken Fedarasyonu baþkanlýðýna seçildi.
Yanýlmýyorsam da Türkiye’nin ilk yelken kadýn federasyonu baþkaný oldu. Þu ana kadar da öyle olduðunu zannediyorum.
Konum itibariyle; bende hanýmefendinin asistanlýðýna getirildim.
Aslý Haným, altý yabancý dil bilen, 51 yaþýnda, çok disiplinli, kararlý bir bayan. Tüm personel ondan çok korkardý.
Çünkü kendisi disipliliðinin yanýnda oldukça sert ve nerede olursa olsun sözünü esirgemeyen idâllerinden taviz vermeyen kuralcý biri olarak bilinirdi.
Ýþte böyle bir hanýma emekliliðine sayýlý günler kalan asistanlýk görevi þansý bendenize isabet etti. Çaresiz de kabul etmek zorunda kaldým.
Aslý Haným göreve çok hýzlý bir þekilde baþladý. Ýþleri yetiþtirmek için, personel yardýmý aldýðým hâlde, arada iþlerin yetiþmesi için kendim de dýþarýya iþ takibine çýkmaya baþladým.
Aslý Haným beni birgün yanýna çaðýrarak:
- Yýlmaz(Fedai) yarýn saat 16.00 da Niþantaþýnda ki, þu adrese gidiyorsun, Optimist kullaným sözleþmelerini Metin Bey'e imzalatýp geliyorsun tamam mý?
- Tamam efendim!
- Yalnýz tam saatinde orada ol, Metin Bey o saatten sonra 20 gün daha yok, Çeþme'deki hakemlik semineri kurslarýna katýlýyor, bu imzalarda çok önemli.
- Merak etmeyin efendim,  

-Ben yarýn o saatten önce orada olurum.
Ýþi aldýktan sonra Aslý Haným'ý arabasýna bindirerek uðurladým. Ve günün yorgunluðuna bir kahveyle devam ederken gelen bir telefon keyfimi kaçýrmaya yetti.

Arayan Büyük Ada'dan tesisatçým Niko

Niko benim patronumun adýna kiraya verdiðim evlerin tesisatçýsý Yunan asýllý, eþinden ayrýlmýþ, kendi yaðýyla kavrulan çalýþkan ve dürüst biri.

Aramasýnýn nedenini bir çýrpýda anlattý;

12 dairelik bir yerde hidrafor arýza yapmýþ ve elektirik akýmý suya geçmiþ dolayýsýyla devre dýþýnda kalan hidraforun yenilenmesi veya yerinin deðiþtirilmesi adýna karar verilmesi gerekiyormuþ,

Kiracýlar da susuz kaldýðý için Niko'yu sýkýþtýrýp haklý olarak çözüm istediklerinden, acil durumu hâsýl olmuþ.
Ben de aciliyetine ve haklýlýðýna inandýðým konu için, tamam yarýn sabah geliyorum demek mecburiyetinde kaldým.

Yarýn yapýlacak iþlerimi de yanýma alarak mesaiyi tamamladým.
Sabah erkenden kalkar Büyük Ada'ya giderim, oradan da Kabataþ'a geçer imzalarýmý alýrým diye plân yaparak içim ferah bir þekilde uyudum.

Sabah erkenden kalkýp, Sirkeci-Adalar iskelesine geldiðimde her zamankin den yoðun bir kalabalýkla karþýlaþtým.
Ne olduðunu öðrendiðimde, gerçeði anladým.
Hava lodos olduðundan, bir önceki vapur seferleri yapýlamamýþ ve ilk seferin yolcularý da beklemekteymiþ.
Netice de ikinci vapur seferleri iptal olmadýðýndan, içimiz dýþýmýza çýkarak binbir zorlukla Büyük Ada'ya ayak basma baþarýsýný tatýnca bayaðý bir mutlu oldum.
Bir faytona binerek Niko’nun beni beklediði yere geldim. Ne yapacaðýmýza karar vererek ve Niko’ya gerekli malzemeleri alarak iþin geliþiminden haberdar olmak üzere Büyük Ada iskelesine vardýðým da buranýn da kalabalýk olmasý ve vapurlarýn lodos nedeniyle çalýþmamasý canýmý sýktý.
Benim de mutlaka Ýstanbul'a dönüp imzalatmam gereken evraklarý halletmenin yolunu arýyorum ama imzalatacak evraklarda bende olduðu için kimseye , gidin þu iþi halledin deme þansým yok. Mutlaka geri dönmeliyim.
Derken, bir motorlu teknenin anonsu içime su serpti.
Anonsla Ýstanbul- Sirkeciye gidecek yolcularýn acele etmesi gerektiðini söyler söylemez ben tekneye atladým.
Güç belâ ve bin bir zorlukla geçikmeli olarakta olsa Sirkeci'ye gelebildim. Ama Niþantaþý'na verilen saatte gitmem için sadece 20 dakikam kalmýþtý.
Ve bu Ýstanbul trafiðinde pek de mümkün deðildi. Her þeye raðmen 35 dakikada Niþantaþý'na geçikmeli olsam da geldim.
15 dakikalýk bir gecikme var içimden dualar ederek Metin Beyi'n gitmemiþ olmasýný diliyorum.
Adres bir apartýman dairesinin birinci katýnda bir yermiþ.
Hýþýmla ve bir nefeste apartýman kapýsýndan içeriye girdim.
Girer girmez de bir ýþýk yandý.
Çok sevindim demek ki beni bekliyorlar ve ýþýðý yaktýlar diye düþünerek kapýnýn ziline bastým.
Kapý açýlmadýðý için tekrar tekrar zile basmak zorunda kaldým.
Ama kapý hâlen açýlmayýnca sinirlendim.

Mademki içerde birileri var ve bana ýþýðý yakýyorlar neden kapýyý açmýyorlar diye, kapýya da vuruyorum.
Kimseden çýt yok ama ýþýk sönünce tekrar yanýyor.
Bir müddet bekledikten sonra; sinirlenerek Aslý Haným'a telefonla durumu bildirmeye karar verdim.
- Aslý Haným ben Yýlmaz(Fedai) þu an verdiðiniz adresteyim. Ama kapý açýlmýyor
- O zaman kimse yoktur niye açýlmasn ki?
- Bilmiyorum efendim, zili çalýyorum, ýþýðý da yakýyorlar ama kapýyý açmýyorlar.
- Tamam, o zaman geri dön kapýyý kýracak deðilsin ya.
- Pekiyi anlaþýldý efendim.
- Ve iþyerime geri geldiðimde;
- Aslý Haným'ýn bana çok kýzdýðýný ve tessüf edecek kadar içrelediðini gördüm.
- Tam saatinde orada olmamýþsýn. Metin Bey giderayak adamýnýz gelmedi ben de uçaða yetiþeceðim daha fazla bekleyemem, dediðni iletti.
Ama ben itiraz ederek:
- Aslý Haným içerde birileri yoksa bana niye ýþýðý yaksýnlar ki dedim.
- Bilemiyorum o sizin probleminiz, Ben yarýn Ýzmir Çeþme'ye evraklarý imzalatmaya gidiyorum bir iþi beceremedin yazýklar olsun diyerek evraklarý istedi.
O an çok üzüldüm ve kýrýldým özür dileyerek evraklarý kendisine verdiðimde aðlamaklýydým.
Bu kadar iyi niyetime karþýlýk hiçbir sonuç alamamam ve bir de üstüne yargýlandým.
Adaletine isyan ederek odadan çýktým.
Aslý haným Çeþme'ye gidip geldiði de, gerçeði öðrendim:
Meðer bana ýþýk yakan kimse yokmuþ!
Hareket halinde ki bir nesneyi görerek yanan bir sensörlü lâmbaymýþ.
Hareket edince yanan
Ve hareketsiz olduðunda sönen bir lâmba
-Yahu kardeþim!
Bu nasýl iþtir de; hep bana rastlar?
Halbu ki ben yemin bile ettim.
Aslý Haným'a, içerde birisi olmasaydý bana ýþýðý kim yakýyor diye?
Þimdi kadýn haksýz mý?
Ben nereden bilirdim ki; sensörlü bir lâmbanýn varlýðýný ve adamý görünce yandýðýný?
Bu teknoloji bana mý gýcýk?
Yoksa ben mi teknolojiye ayak uyduramýyorum?
Teknolojinin arka sýralarýnda yer alan biri olarak affýnýza sýðýnýyorum…

 

Not:

Yýlmaz ve Fedai olayýný anlattýðým baþka bir öyküde Fedai de,

Teknolojiyle aramýz da ki uyuþmazlýðý da Barkot adlý öykümde okuyabilirsiniz.