Elinden geldiğince kurallara uyarsın!
Gelip sarhoşun biri vurup camları kırar
Haklıysan da patrondan yine azar duyarsın!
Geçmiş olsun demeden şöföründe suç arar!
İdare etmeliydin deyip fırçayı atar
Ne de olsa patrondur biraz fiyaka satar
Yediden yetmişine herkes şöföre çatar
Bunlar ne ki şöförü çok başka şeyler yorar
Çek arabanı dersin o sana okur meydan
Kornayı öttürürsen sanki ok fırlar yaydan
Magandalar çeşitli her kılktan her boydan
Kudurmuş sürü gibi gelip çevreni sarar
Soyguncular pusuda o da başka bir maraz
Hasılatı hep ister ne yok anlar, ne “biraz”
Eğer teslim olmayıp eder isen itiraz
Ya bıçaklayıverir ya da uzaktan tarar
Gecesi gündüzü yok tetiktesin sürekli
Can ve mal korkusu var olsan bile yürekli
Bunlar işin doğası tedbir almak gerekli
Her şöför polis ile her an irtibat kurar
Der Mikdadi ilk önce yaşamayı denersin
Hayat o kadar hızlı sanki yanıp sönersin
Yaş altmışı bulmadan bir hurdaya dönersin
O halde emeklilik deyin ne işe yarar?
Şair Mikdat Bal