KALDIM
Dünya yükü ağır,
taşınmaz Baba..
Sende yoksun
artık, çok yalnız kaldım.
Ne kadar
uğraşıp, verdiysem çaba;
Sonuç da
nafile..!! Hep aciz kaldım.
Vefayı aradım;
eş dost, kim varsa
Arkamdan
vurdular, kim beni sarsa
Bir kere de biri
halimi sorsa!!...
Sen gittikten
sonra, çaresiz kaldım.
Beklediğim huzur
neden gelmedi?
Kadir kıymet
kimse niye bilmedi?
Kader, bana bir
gün dahi gülmedi
Böyle ortalarda, kararsız
kaldım.
Sen olsaydın
şimdi, rahattı içim!!
Yaşamak
güvensiz, hayat zor seçim
Alın yazım
garip, ilginç bir biçim…
Sahipsiz, yetimim, umarsız kaldım.
Hiç unutamadım
ki hep aklımdasın!!
Seni andığımda,
sol yanımdasın…
Sensiz içim
yanar, bak canımdasın!!
Baba sen
nerdesin? Duyarsız kaldım
Çık gel
imdadıma..!! İnan tükendim
Sensizliğe her
gün nasıl direndim
Yapacak bir şey
yok, pes ettim kendim
Ömrümün deminde,
“Babasız” kaldım..!!
28.4.15