Son Seremoni
Beklendi giden, gelmedi
Uzun zaman geçti
Sen de bir yıl, ben diyeyim bir buçuk
Tüm çağrılara cevap kocaman bir sessizlik
Kokusu üstünde elbiselerini
Koynunda yatıran
Kapağı aynalı dolabın
Kapıları kapalı kaldı
Ten acısı değildi ki bir yel serinletsin
Yakası erimiş gömlekleri
Bağrında avutan menteşesi kırık dolabı
Kapatmak kadar zordu açmak
Gördükçe can acıtan, baktıkça ağlatan
Ve dokundukça değdiği soğuk parmakları
Alev alev yakan urbaların
Kimsesizliğine son verme zamanı
Cetlerine ateş
Nasiplinin sırtına sıcaklık
Yar yüreğine kor
Sahibine sevap
Açıldı gıcırdayan kapaklar
Acı bir ses ayrılışa dair
Sessiz hıçkırıklarla ilahi niteliğinde
Son seremoni
Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...
13 Kasım 2009-11-13
DİLA EMRAL AYDIN
İZMİR KARŞIYAKA
(
Son Seremoni başlıklı yazı
DilaEmralAYDIN tarafından
24.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
