Online Üye
Online Ziyaretçi
Adam,
Gece
mesaisinden gelmiş,
Çok
yorgundur
Kapısının
önünde,
Oynayan
çocuklardan
Uyuyamaz.
Penceresinden
kafasını uzatır:
“çocuklar hışşt”.
Adam,
Bahçesinde,
Yeni
yeşermeye başlayan
Salatalara,
zerzevata
Dadanan
kuşlara
Elinde
ne varsa
Öfkeyle
fırlatır:
“Kışşt”.
Adam,
Deniz
manzaralı evinin balkonunda;
Faizlerinden
gelen
İyi
haberle,
Zevkle
yudumlarken viskisini:
Aniden
karşısında görür Azrail’i.
Ve
filmin bittiğini de anlar.
Alırken
canını,
Adamın
son sözü olur
“Vay
be puşt”… (12
Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan)