ŞEVKİ YOK-II
Ayrılığın bulutları sarmış kalbi
dört bir yandan;
Halesinden yoksun ayı gönlün
sevmeye şevki yok!
En karanlık gecelere günü
muştulayan tandan;
Kalbe vurmayan ziyayı gönlün
sevmeye şevki yok!
Yağmurdan ıslanan güneş, sıyrılmış
bulut kınından;
Akıntıya ters siyayı gönlün sevmeye
şevki yok!
Hasret ateşinde yanan yüreğin heyecanından;
Canan girse de rüyayı gönlün
sevmeye şevki yok!
Dilden dökülen sözcükler
kızarıyorsa kininden,
Mecbur kalınan riyayı gönlün
sevmeye şevki yok!
Aşktan nasiplenmiş yürek utanıyorsa
gününden,
Korkuyla gerilmiş yayı gönlün
sevmeye şevki yok!
Giden kalpler haberdar mı bıraktığı
hastasından?
Dudağı yakmayan çayı gönlün sevmeye
şevki yok!
Haklar adil bölünmezken yaşanan aşk
pastasından;
Hiç hak etmediği payı gönlün
sevmeye şevki yok!
Coşari, bu yorgun yürek emin ki
aşkın sonundan;
Uzaklarda ki sarayı gönlün sevmeye
şevki yok!
Hele de ayrı kalmışsan can bildiğin
cananından,
Şu kahrolası dünyayı gönlün sevmeye
şevki yok!
İbrahim COŞAR