Şehrin en kör noktasında,
Susmalarda saklı sevmeler.
Bu sessizliği iyi dinle,
Bu sessizlikte bir şehir bileklerini keser de,
Yine tek kelime edemez sevdiğine.
Bu sessizliği iyi dinle,
Bu sessizlikte ağlar çiçekler.
Oysa gitme demiştim sana,
Gitme !
Şimdi tüm kırlangıçlar susacak gök/yüzünde.
Gitme !
Bir şehir kalacak üstüme.
Ay geceyi ısıtmıyor,
Gülümsemiyor bir çocuk,
Bir şey unutmadım ama
Bir şey de hatırlamıyorum.
Zaten kimimiz var yalnızlıktan başka ?
Acısına kördüğüm,
Kaldırımları arşınlıyor ayak izlerinin kederi.
Kubbemde gözlerine asamadığım cümlelerde,
Kendimi asıyorum.
Ölüm reddetmişken beni.
Şimdi kaç satır yazmalı kalan ömrüme ?
Kaç şiiri yük etmeli yorgun sırtıma ?
Kaç soru sormalı daha karanlığa ?
Anlamaz fikrimi bombalanmış beşeriyet,
Sustukça konuşuyorum.
Bu ayrılıktan payıma düşen
Üç mısra gözyaşı.
Yoruldu arşa bakan gözlerim,
Puslu yarınlarım benim olsun,
Bu ayrılığın hediyesi.