"Görüþelim." dedim bir akþamüstü o ay yüzlü yâre. Gökte yýldýzlar þahittir onu nasýl sevdiðime, geceleri nasýl uykusuz kaldýðýma ve onun adýný  nasýl haykýrdýðýma?

            Sardýðým tütün yapraklarý yarama bastýðým barut olur, bakabilirsin. Sensiz içtiðim çaylar tavþan kaný deðildir; ayrýlýðýn kahrýdýr çektiðim, hüznün gözyaþlarýdýr demlediðim, dibini bulduðum þiþe terkidir.

            Ne yaman bir sensizliðe düþmüþüm. Ýftarý açmak için okumasýný beklediðiniz ezan gibi olur yârin geliþi; vakit daraldýkça ezan okunmaz olur. Ve sen gelmez olursun. Vakit geçmez, aðrý dinmez olur. Karanlýðýn atlasýna adýný nasýl yazdýðýmý aya sorabilirsin, inanmazsan! Bir mahya gibi durur senin adýn gönlümün semasýnda.

            Bülbül çýraðým olur hüzünde, adýmý andýðýnda þakýmasýný kesip bu kez benim içinde bulunduðum hali aklýna getirir ve susar. Gül bile þapkasýný çýkartýr seni düþündüðüm her aný görünce.

            Yer de þahittir seni nasýl sevdiðime. Gezdiðin her yeri kutsal bir mabet gibi gördüðümü sen bilmezsin. Yaþadýðýn þehri sýrf sen yaþýyorsun diye nasýl sevdiðimi anlatamam. Anlatamam iþte!

            Sýrf sen seviyorsun diye dünyanýn her karýþ topraðýný papatyalarla donatmak gibi uçarý hayallerimin olduðunu da bilemezsin çünkü seninle hiç yüz yüze konuþamadýk. Ve ben  senin nasýl güldüðünü hiç bilmiyorum. Gözlerindeki hüzne hiç dokunamadým, o güzelim ellerini hiç tutamadým.

            Ah be sevdalým! Ben "Görüþelim." diyorum sen kalkýp "Karþýma çýkmaya yüzün var mý?" diyorsun. Karþýna çýkmaya deðil de seni sevmeye bir ömür yüzüm var. Ben seni hiç görmedim ve seni görmeden sevdim. Büyüttüm yüreðimde, kýyamadým saçýnýn bir teline bile, ak gerdanýna kolye oldum bazen düþlerimde, dudaðýnýn kývrýmýna bir gülüþ oldum bazen de, gözlerinin yeþiline bir ton, sesinin buðusuna bir renk...

            Güldün mü güneþ doðdu diye ötmeye baþlar horozlar, aðladýn mý yaðmur yaðýyor diye þemsiyesini alýr insanlar. Konuþtun mu kulaklar pür dikkat kesilir bu ilahi ezgiye. Rabbim onun bendeki zaafiyeti bir daðý ortadan ikiye böler, okyanusu boþaltýr, yeri ters yüz göðü alaþaðý eder.

            Sana iltifat bile azdýr

            Ýltifatlarýn toplamý bile...

            En iltifat bile...

            Mübalaðalý bir þekilde seviyorum; aþýrý...

            Herkesi bir kalemde silecek ve seni tek geçecek þekilde...

            Herkesi bir yana koyup seni merkeze alarak...

            Bu kalbin en yüksek deðeri sensin.

            Kalp grafiklerimin üstündesin.

            Kalbimin tam da ortasýndasýn.

            - Görüþebilir miyiz seninle? demiþtim büyük bir arzu ile.

            O, yüreðimin tapusunu ezeli olarak almýþ olan güzel!

            Bana öylesine kýzgýn ve dargýnsýn ki!

            Sana bir kahve söylesem barýþýr mýyýz?

            Bir kitap alsam ya da...

            Yoksa bir demet papatya mý?

            Ya gelsem...

            Gelsen.

            "Karþýma çýkmaya yüzün mü var?" diyorsun ya, ölüyorum sana. Ben seni yüzsüzlük yapýp sevdim. Çirkinliðimi vurma böyle yüzüme. Hem aldanma öyle sensiz kalýþýma, uzaktan bakýþýma, içten yanýþýma. Ben seni yokluðunda büyüterek yaþýyorum. Ve inan ki kocaman seviyorum. Rabbime þükürdür seninle ilgili her sözüm. Ýyi ki varsýn can özüm.

            Yüz tane yüzüm olsa herbiriyle ayrý severim seni. Bin tane olsa da bu böyledir, milyon tane olsa da! Rakam istiyorsun bende yok ama kelime istersen sana olan sevdamýn sýnýrý için sadece þunu söylerim: Sonsuz....

            Sen kýyýlarýnde ben dalgasý...

            Sen sahilinde ben fýrtýnasý...

            Allah'ým onsuz geçen her dakika bir asýr gibi gelir bana. Onunla geçireceðim her dakika ise eminim an gibi gelir bana.

            - Karþýma çýkmaya yüzün mü var? diye soruyorsun ya, sana cevap olarak þunu söylemek istiyorum:

            - O kadar çirkin deðilim!