Diyorsun kahveye git, evde durma,
Dağ kadar ev işim var, beni yorma,
Bulaşık, çamaşır, akşama sarma!
Adama yakışır mı evde durmak ?
Kahve alışkanlığım yok gideyim,
Oyun da bilmem hatun, ne edeyim?
Evcimen başkanlığına adayım,
Kanımca en iyisi evde durmak.
Maça gitsem, hakeme söveceğim,
Rakip yense, dizimi döveceğim,
Kendimce tüm takımı kovacağım;
Kanımca en iyisi evde durmak.
Çarşı dersen cepte para olacak,
Matiklerde yine sıra olacak,
Tüm günüm sipariş ara olacak;
Kanımca en iyisi evde durmak.
Anama gitsem hasta, üzülürüm,
Halamı görsem yasta, üzülürüm,
Ağabey işsiz-boşta, üzülürüm;
Kanımca en iyisi evde durmak.
Avemeler buraya hayli uzak,
Canlı bombalardan kurarlar tuzak,
Bir de yok yere ölür isem yazık;
Kanımca en iyisi evde durmak.
Çay koy da içelim, bol olsun demi,
Dünya hayatı yol alan bir gemi,
Sonra bir gün bulamazsın gölgemi,
Kanımca en iyisi evde durmak.
Muhittin Alaca