Online Üye
5631
Online Ziyaretçi
17
VUSLAT NAFİLE
Gündüz güneş,
gece kamer izlerdi,
vuslatın vahasını.
Dökülürken çelik sesli sarkaçtan,
kıpkızıl bir yakut kanı.
Aynı hüznün serabını görürdüm,
Yakalardım o anı…
Hecenin ıstırabı,
aruzun hıçkırığı,
Yıkanırken kırkbin zemzemle,
Bir deprem şiddetinde,
Bakıp kalırdım Mihenge
Mümkün değil, bu yolda;
Müphem olmaz tanımım.
Ya yüreğim yanan şikâr !
Ya ayyuk'tan cığlık kopar !
Belli ki, ben firakın bîzarıyım…
Kime acımış ki sevda ?
Kurumuş insaf ile…
Dağlar aşmak care değil.
Vuslat hâlâ nafile…!
Ufuk bulutlu,
alevi kül ve dumandan…
Selameti zor bu bedenin,
Kurtulamaz hummadan…!
Müşteba Güneş
24.02.2017-Saat: 19.04
Tokat/Niksar