VUSLAT NAFİLE
Gündüz güneş,

gece kamer izlerdi,

vuslatın vahasını.

Dökülürken çelik sesli sarkaçtan,

kıpkızıl bir yakut kanı.

Aynı hüznün serabını görürdüm,

Yakalardım o anı…

 

Hecenin ıstırabı,

aruzun hıçkırığı,

Yıkanırken kırkbin zemzemle,
Bir deprem şiddetinde,
Bakıp kalırdım Mihenge

 

Mümkün değil, bu yolda;

Müphem olmaz tanımım.
Ya yüreğim yanan şikâr !
Ya ayyuk'tan cığlık kopar !

Belli ki, ben firakın bîzarıyım…

 

Kime acımış ki sevda ?

Kurumuş insaf ile…
Dağlar aşmak care değil.

Vuslat hâlâ nafile…!

Ufuk bulutlu,

alevi kül ve dumandan…

Selameti zor bu bedenin,

Kurtulamaz hummadan…! 

           Müşteba Güneş

24.02.2017-Saat: 19.04

Tokat/Niksar

 

( Vuslat Nafile başlıklı yazı Musteba tarafından 28.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu