SUSKUNUM SANA

Sana neler söyleyeceðimi düþünüyordum, nasýl ifade edeceðimi hislerimi. "Çiçeði alýnmýþ diken gibiyim sensiz" desem "Topraða deðen ilk yaðmur damlasýyým" yahut "Kalbe deðen ilk sýzý, saça düþen ilk ak!" of ya! Suskunlarý oynamak zoruma gidiyor. Diyemiyorum iþte, þöyle bir yumru gelip oturmuþ boðazýma da yol vermiyor.
Suskunum kaç zamandýr.
Yüreðim cehennemin en dibi.
"Gel artýk!" diye bir þarký dilimde.
Ama sen duymuyorsun.
Sen anlamýyorsun.
Olmuyorsun.
"Sen, bir tutam mavisin benim dünyamda, bakýp soluklandýðým." desem "Aklýmýn zorusun" ya da "Sensiz ben hiçbir þeyim" desem... Bilmem inanýr mýsýn, inanmaz mýsýn bana?
Nasýl karþýlardýn beni acaba?
Ne derdin bunlara karþý bana?
Bilmem ki nasýl anlatsam derdimi sana? Yaðmura gebe bulut, güle durmuþ tomurcuk, kokmak için ezilmiþ papatya, mavisi alýnmýþ gökyüzü, bir tutam yalnýzlýk, bir kâse hüzün, bir yarý tebessüm, birazcýk kahýr, minnacýk bir terk... Bunlar ifadelerime bir anlam katar mý, yoksa yavan mý kalýr hislerime?
Of ya ne zahmetli bir iþmiþ hisleri beyan etmek.
Sevgiliye arzý hal eylemek...
Yüreðim yerle bir...
Yokluðunla açmýþ olduðun mezara gir diyorsun bana.
Yok yok, gir demiyorsun, beni tüm gücünle o mezara itiyorsun.
Halimi arz ediyorum göðe, oysa gök kapalý bu gece. Ay çekilmiþ inzivaya kafa yapýyor, yýldýzlar bulutlarýn ardýnda cilveleþiyor, kuþlar aðaçlarda fingirdeþiyor ve yokluðum paslý bir býçak gibi yüreðimi deþiyor.
Gittin de bitti mi yani, ben de yok musun daha? Sende yok muyum bir daha, nasýl olacak peki bu? Silgi var mý kalptekileri silmeye, akýldakileri imha etmeye güç yeter mi? Omzuma deðdiðini inkâr mý edeceksin, sevdiðini saklayacak mýsýn benden? Gözlerimdeki seni nasýl alacaksýn, tenimdeki kokunu nasýl yok edeceksin, sana sayfalarca yazdýklarýmý inkar mý sayacaksýn? Döktüðüm gözyaþlarýmý gidenin ardýndan dökülen su mu belleyeceksin? "Hayýrla git ve bir daha gelme mi?" anlayacaksýn.
Dünya baþýma yýkýldý senden sonra. Göðün direði devrildi, yerin altý üstüne geldi. Hepsinin altýnda ben kaldým. Okyanuslar damladýr içime akýttýðým gözyaþlarýmýn yanýnda. Daðlar tümsektir acýlarýmýn yanýnda, kahýr çokçadýr hüzün bolcadýr. Bu ne zor bir imtihandýr baþýmdaki? Nemrut'un kafatasýna giren sivrisinek gürültüsündeyim. Baþýmý taþtan taþa vuruyorum avare gezen su gibi, çölde anlamsýz bir kuyuyum ve Yusuf bende saklýdýr.
Þimdi bende yok musun sanýyorsun? Eðer öyle sanýyorsan aldanýyorsun, kendini kandýrýyorsun ve beni ateþe atýyorsun. Sensiz ne halde kaldýðýmý, ne hale geldiðimi görmeyecek kadar kör müsün? Yýllar geçse de seni sevmeyi býrakmayacaðým. Mesafeler uzasa da, aklým yitse de, kalbim teklese de kaderim sana çýkýyor, kederim de! Yarama tuz basýyorsun, kanadýðým yerden kanatýyorsun, yaralandýðým yerden yaralýyorsun. Hüznümü zirveye taþýyorsun, acýmý krallaþtýrýyorsun.
Sana nasýl da susuzum þimdi? Allah rýzasý için bir yudum sen ver bana! Sana ne kadar da açým? Allah rýzasý için bir lokma sen ver bana. Çölleþmiþ yüreðime yaðmur ol, ölmüþ canýma yaþam bahþet nefesinle. Tüm benliðimle sana yürüyorum þimdi. Yanýmda farz ediyorum seni ve gözlerinin için bakýp "Gözlerinsiz edemem" diyorum. Bana kör oluyorsun anýnda. "Güzelliðin gönlüme bayram oluyor." diyorum anýnda kaos oluyorsun "Sensiz yapamýyorum." diyorum yok oluyorsun sonsuza deðin.
Bilmem ki nesin sen bana!
Bilmem ki nesin?
Bir el'sin ardýmdan sallanan, el âlemdeki el'sin bana uzak duran.