Ben Ankara’da Sizler Malatya’da ayrý kaldým burada

Þimdi yaþýyoruz biz gurbet ilde güzel hatýralarda

Gurbet uzak olsa da gönlümüzde yaþýyoruz

Bir gün yine buluþuruz Beydað’ýn da yol aðzýnda

Ýçeriz bol bol Malatya’mýn soðuk tatlý suyunu

Uzatýrsýn sarmak için bana sen o saran kolunu

Bilirim Malatya’m sýcaktýr bilirim tatlý huyunu

Bir gün yine buluþuruz Kanal boyunda yol aðzýnda

Ekmek kavgasý ayrý düþtük biz kaderde biz böyle  

Buna bir çare var mýdýr durma haydi söyle gürle

Sende ben gibi durma dönüþ yolunu sen gözle

Bir gün yine buluþuruz Sivas caddesinde yol aðzýnda

Biz istemedik böylesine gurbeti göz göre göre

Elbet bir gün kavuþuruz biter gurbette bu süre

Biz ne çok atlattýk sizlerle bu hayatta bizler badire

Bir gün yine buluþuruz Fuzuli de yol aðzýnda

Elimde siliyorum aktýkça gözümdeki yaþý mendile

Yürüyünce elbette ki ulaþýrýz biz her bir menzile

Çile çeksek te gurbette sabýrla çekelim düþmesin dile

Bir gün yine buluþuruz Çarmuzu da yol aðzýnda

Ey gurbet yýkamazsýnýz bizi söylüyorum sana

Bakýþýnda çilede olsa deðmez seven bu cana

Bir gün vuslatý içeriz biz elbette bizler kana kana

Bir gün yine buluþuruz Kil tepe de yol aðzýnda

Kul Mehmet’im kardeþlerimi ben  candan severim

Gönülden özlemezsem sevmezsem elbet biterim

Çocukluk günlerindeki hatýralarýmýzla ben gülerim

Bir gün yine buluþuruz o çocukluðumuzun yol aðzýnda

Mehmet Aluç /Kul Mehmet