Var mýdýr dünyada böyle bir yer?

Ýnsanýn sevip de yüreðini daðlamadýðý,

Yüzü gülerken içinin aðlamadýðý,

Bir yer var mýdýr?

Sakin, sessiz, ruhunun dinlendiði,

Izdýrap, kaygýyla karýlmadan,

Hicran deryasýna sürülmeden,

Ýncinip, burkulup, kýrýlmadan;

Soluklanacaðý bir liman var mýdýr?

Rýhtýmlarýnda beklenilmeyen,

Tayfalarý mutlu, vurgun yemeyen,

Tekneleri fýrtýnayla alabora olmayan;

Þefkatli deniz var mýdýr?

Yaþ dökmeden, hasret çekmeden,

Çocuklar gibi saf, günahsýz,

Beyaz bir taþ gibi ah’sýz;

Yaþanan bir vadi var mýdýr?

Daha dün dirilmek için sýðýndýðým gözlerin,

Çok hýzlý imzaladý ayrýlýk fermanýmý,

Bitirdi gümanýmý.

Ne çabuk sonlandý peri masalý,

Çekildi denizlerim.

Bana Asya’nýn uçsuz bucaksýz

Yalnýzlýk çölleri kaldý.

Seni anarken,

Yüreðim kanarken,

Yýldýzým kayarken,

Ve gök üstüme devrilirken;

Hangi þiirler devþireceðim bilmiyorum.

Avuçlarýmda kurumuþ,

Bir demet papatya varken;

Derdimi dinleyecek bir yar,

Yorgun gövdemi çekecek,

Bir yer var mýdýr?

02.08.2017

Muhittin Alaca