Eyvah,
Duyuldu, sana duyuramadığım çığlıklar!
Birazdan denizin turkuaz renginde hissedersin küllerimi.
Ne kadar gereksiz insan varsa,
karşılık verdi son çığlığıma!
Sen duymadın eyvah,
duyması gereken tek kişi sendin oysa.
“Ölmeyi diledim Rahman’dan,
Zaman ağırlaşıverdi göz kapaklarımda."
Meddah!
Tek kişilik oyunmuş meğer,
kendi kendime konuştuğum, ağladığım, güldüğüm.
Bir elimde sopayla kendimi dövmüşüm,
Diğer elimde mendille gözyaşımı silmişim.
Yaşıyor sanmışım kendimi,
Ölmüşüm haberim yok, meğer bir hiçmişim,
Eyvah...
(
Eyvah başlıklı yazı
AyşegülAktağ tarafından
19.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
